بررسی کیفی آب رودخانه بهمشیر با استفاده از جلبک ها به عنوان شاخص های زیستی

رودخانه بهمنشیر درجنوب غربی ایران و در استان خوزستان واقع شده و مهمترین منبع تامین آب شرب و کشاورزی منطقه خرمشهر و آبادان می‌‌باشد. محدوده مطالعاتی این پژوهش از ابتدای انشعاب این رودخانه تا خلیج فارس می‌‌باشد. جهت نمونه‌‌برداری 5 ایستگاه که گویای بهترین وضعیت رودخانه بودند تعیین شدند. دراین مطالعه به منظور مشخص نمودن آلودگی آب ترکیب و تنوع جلبک‌های رودخانه بهمنشیر بررسی شد. همچنین برخی شاخص‌‌های تعیین کیفیت آب از قبیل کل مواد معلق، دما، نیترات، فسفات، هدایت الکتریکی، آمونیاک،pH ،DO ،BOD که بر جمعیت جلبک‌‌ها و نیز کیفیت آب اثرگذار هستند برای مدت یک‌سال آبی به صورت ماهیانه اندازه‌‌گیری شد. نتایج نشان داد که به دلیل مجاورت ایستگاه های 1و2 با مراکز صنعتی و همچنین تخلیه فاضلاب‌های شهری و کشاورزی به درون رودخانه، جنس‌‌های مختلف فیتوپلانکتون، آلودگی متوسط را در این مناطق نشان داده و ایستگاه‌‌های 3 و4 آلودگی خاصی را نشان نمی‌‌دهد. همچنین ایستگاه 5 (مصب) از نظر کیفیت در رده متوسط قرار می‌‌گیرد. در آذر و دی ماه به‌دلیل میزان بالای TSS و نور کم و ایجاد آلودگی از نوع گل و لای، فراوانی فیتوپلانکتون‌ها پایین است. در کل هر چه از طرف بالادست رودخانه به طرف مصب  پیش می رویم از شدت آلودگی کاسته شده و فراوانی جنس‌‌های شاخص آلودگی کاهش می‌‌یابد. نتایج طبقه بندی آب بر اساس شاخص شانون که آلودگی متوسط را در تمام فصول و ایستگاه ها نشان داد، تایید کننده نتایج به دست آمده است. در پایان راهکارهایی پیشنهادی جهت بهبود و کنترل وضعیت رودخانه مورد نظر ارائه گردیده است.